Ναι, η ΚΤΜ έφτιαχνε σκούτερ από το ’50!
Η ΚΤΜ έχει περάσει στη συνείδηση των μοτοσυκλετιστών και του χώρου των δύο τροχών, σαν μια εταιρία που κατασκευάζει κυρίως μοτοσυκλέτες για χώμα, ενώ τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να διεισδύσει και στο χώρο των μοτοσυκλετών δρόμου. Για τα σκούτερ της ΚΤΜ ελάχιστοι γνωρίζουν, τα οποία εμφανίζονται ήδη από τη δεκαετία του ’50. ΚΕΙΜΕΝΟ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΤΖΟΥΛΑΤΟΣ
Η KTM, μια νέα και δυναμική εταιρία από την πόλη του Mattighofen της Αυστρίας, στην προσπάθειά της να μεγαλώσει τη γκάμα της, μπήκε από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 στον χώρο των scooter. Το ντεμπούτο του πρώτου σκούτερ της ΚΤΜ έγινε το 1956 με το Mirabell 125, ένα τουριστικής αισθητικής μοντέλο.
Το KTM Mirabell κατασκευάστηκε από το 1956 μέχρι το 1960 και χρησιμοποιούσε δύο κυβισμούς. Αμφότεροι οι κινητήρες ήταν δίχρονοι, είτε με 125, είτε με 150 κυβικά, που κατασκευάζονταν από την Rotax (με άδεια από την Sachs). Οι ιπποδυνάμεις ήταν 5,6 για τον μικρότερο και 8.0 ίπποι για τον μεγαλύτερο κινητήρα.
Οι τροχοί είχαν διάμετρο 12 ιντσών και το συνολικό βάρος έφτανε στα 125 κιλά.
Η αισθητική των KTM Mirabell ήταν χαρακτηριστικά “γερμανική”: ογκώδες scooter, με μεγάλο, σταθερό μπροστινό φτερό, ενσωματωμένο με την ποδιά, γυμνό τιμόνι, λίγο πιο κομψό, μακρόστενο οπίσθιο τμήμα.
Παράδοξα σχήματα
Το 1957 στο διεθνές σαλόνι της Βιέννης, η αυστριακή εταιρία παρουσιάζει ένα ιδιόμορφο “μοτοποδηλατο-σκουτεράκι”, που άκουγε στο όνομα Mecky. Το Mecky δημιουργείται και αυτό, όπως το Mirabell, από έναν μεγάλο αυστριακό μηχανικό τον Ludwig Apfelbeck, ο οποίος εκτός των άλλων είχε σχεδιάσει κινητήρες αυτοκινήτων, ένας εκ των οποίων προοριζόταν και για την BMW.
Ο Apfelbeck σχεδίασε και δημιούργησε το πρωτότυπο Mecky μαζί με τον ιδιοκτήτη της εταιρίας, τον Hans Trunkenpolz.
Το ψευδώνυμο του Ludwig Apfelbeck ήταν “Κύριος – 4 βαλβίδες”, λόγω ενός καταπληκτικού αγωνιστικού μονοκύλινδρου κινητήρα που είχε σχεδιάσει και κατασκευάσει το ’50 για χρήση σε πίστες και αγώνες ταχύτητας.
To KTM Mecky φορούσε αρχικά δίχρονο κινητήρα- Apfelbeck 49,6 κυβικών που απέδιδε κάτι παραπάνω από δύο “αλογάκια” στις 5.500 στροφές. Το κιβώτιο ταχυτήτων του διέθετε μόλις τρεις σχέσεις, αλλά… τι λέμε, τα τεχνικά χαρακτηριστικά του κινητήρα, ελάχιστη σημασία είχαν μπροστά στη σχεδίασή του.
Το Mecky ήταν πρωτότυπο σε εμφάνιση και σε τεχνικές λύσεις. Απαρτιζόταν από ένα τμήμα μπροστά με ποδιά, μεγάλο ιδιόμορφο φτερό (με τον προβολέα πάνω σε αυτό), γυμνό τιμόνι κι ένα οπίσθιο τμήμα – που έμοιαζε με στρογγυλεμένο μικρό μπαούλο – και περιείχε πίσω τροχό και ανάρτηση. Τα δύο αυτά τμήματα ενώνονταν με μια σωλήνα και ένα τούνελ Δάπεδο δεν υπήρχε για τα πόδια του αναβάτη, που απολάμβανε τη βόλτα μόνος του, λόγω του μονόσελου.
Ενδιαφέρον στο Mecky είχαν πέρα από τις χυτές 12άρες ζάντες οι αναρτήσεις που ήταν αμφότερες μονόμπρατσες (ναι, και μπροστά!). Το όχι, ιδιαίτερα όμορφο, σκούτερ έπιανε 40 χιλιόμετρα την ώρα τελικής και σύμφωνα με τον κατασκευαστή “έκαιγε 1,4 λίτρα καυσίμου στα 100 χιλιόμετρα (υποσχέσεις, υποσχέσεις, από τότε μέχρι σήμερα).
Το βάρος του σκούτερ ήταν 47 μόλις κιλά και η “ικανότητα αναρρίχησης” έφτανε μέχρι τις 26 μοίρες, προσαρμοσμένο σε μια ορεινή χώρα με μεγάλες ανηφόρες, σαν την Αυστρία.
Για να εμπίπτει μέσα στην ευνοϊκή νομοθεσία των μοτοποδήλατων η ΚΤΜ είχε εφοδιάσει το Mecky με πετάλια (!) έτσι ώστε να γίνει Roller-Moped όπως λένε οι Γερμανόφωνοι (“roller” στα Γερμανικά είναι το Scooter… και “moped” το μοτοποδήλατο που λέμε εμείς). Το Mecky βγαίνοντας στο δρόμο ήρθε αντιμέτωπο με… την αδιαφορία του κοινού. Σύντομα το KTM Mecky ξανασχεδιάστηκε, φόρεσε διπλή σέλα και δύο αμορτισέρ στον πίσω τροχό, αλλά και κινητήρα Sachs (ο οποίος κατασκευαζόταν και αυτός από την Rotax, κατόπιν αδείας)
Το έτος 1960
Το ’60 είναι η χρονιά που η ΚΤΜ κάνει ένα βήμα παραπάνω στον τομέα των σκούτερ, θέλοντας και αυτή να συνεχίσει να επενδύει στα σκούτερ, αλλά και να κερδίσει μερίδιο από τις πωλήσεις των σκούτερ στην Ευρώπη – έστω και με λίγα κυβικά – παρουσιάζει τη δεύτερη προσπάθειά της.
Χρησιμοποιώντας και πάλι κινητήρα από άλλον κατασκευαστή (Sachs και πάλι) δημιουργεί τα σαφώς πιο δημοφιλή από τα Mecky, τα Ponny 1, που υιοθετούν διαφορετική φιλοσοφία κατασκευής. Τα Mecky σταματούν να παράγονται και παραδίδουν σκυτάλη…
Το ΚΤΜ Ponny 1 είναι πιο συμβατικό και καλαίσθητο, με σωστό δάπεδο και μεγάλη ποδιά, μακριά στενή ουρά και σέλα για δύο άτομα.
Ο κινητήρας που ψύχεται τώρα από φτερωτή είναι κρυμμένος κάτω από ένα μεγάλο – εύκολα αφαιρούμενο – οπίσθιο “καβούκι”, δεν αλλάζει ταχύτητες όπως ο προηγούμενος από το αριστερό άκρο του τιμονιού (αλα Βέσπα), αλλά από λεβιέ ταχυτήτων στο αριστερό πόδι του αναβάτη και συμπλέκτη στο τιμόνι. H δεύτερη γενιά των Ponny I φοράει μάλιστα και δύο προβολείς πάνω στην ποδιά.
Η αισθητική του Ponny (του Ι, αλλά και του ΙΙ αργότερα) παραπέμπει σε αμερικάνικα αυτοκίνητα του ’40-’50, ιδιαίτερα του ουραίο τμήμα του που τελειώνει σε δύο “μύτες”. Το KTM Pony I γίνεται γρήγορα bestseller και το 1962 εμφανίζεται το Pony II.
Και η δεύτερη έκδοση του Ponny χρησιμοποιεί δίχρονο 50άρη κινητήρα, διαθέτει διαφορετικό πλαίσιο και “κουστούμι”, αποδεικνύεται ένα από τα μακροβιότερα και σημαντικά μοντέλα της ΚΤΜ, αφού παραμένει στην παραγωγή για 24 ολόκληρα χρόνια, μέχρι το 1986.
Το Pony II θα κατασκευαστεί και με διαφορετικά σήματα, από άλλες εταιρίες όπως η Hercules, η Gritzner και η Kayser, με την ΚΤΜ να τους δίνει τα δικαιώματα της κατασκευής.
Με την ΚΤΜ να παρουσιάζει πρόσφατα ένα μοντέρνο, ηλεκτρικό σκούτερ που ονομάζεται E-Speed, απλά επιστρέφει στον χώρο των scooter… και σίγουρα δεν κάνει την παρθενική της εμφάνιση όπως νόμισαν οι περισσότεροι.
πηγή:
scooternet
Συντάκτης θέματος
