ΘΕΜΑ: LML 200 4t

Ναι, γενικά έχει λάβει πάρα πολύ καλές κριτικές, ακόμα και από παραδοσιακούς Vespaκιδες. Στο συνεργείο που πηγαίνω, ο βοηθός του αρχιμηχανικού, ένας Άγγλος ονόματι Rob λέει ότι οι LML σε πολλούς τομείς υπερέχουν. Βέβαια, είναι και θέμα γούστου. Είτε έχεις δίχρονη PX200 είτε τετράχρονη Star 200, κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις. Στην πρώτη περίπτωση έχεις αποδεδειγμένα αξιόπιστο και θρυλικό κινητήρα, κλασσικό ήχο, ασύγκριτη ευκολία στην (χαμηλού κόστους) συντήρηση και άλλα πολλά. Στη δε περίπτωση της LML, έχεις τετράχρονο κινητήρα με ότι αυτό συνεπάγεται (πιο ήσυχος, πιο "εύκολος" σε μεγάλες αποστάσεις, χαμηλή κατανάλωση, απουσία μυρωδιάς λαδίλας, και απουσίας της ανάγκης για κουβάλημα λαδιών) και συμπλέκτη με πιο πολύ αίσθηση (πιο σκληρός, αλλά που κουμπώνει πολύ πιο ψηλά, με αποτέλεσμα πανεύκολες αλλαγές ταχυτήτων). Ο καθένας ότι του ταιριάζει. Στην τελική, με αυτή την ινδική καινοτομία, ο κόσμος έχει και τις 2 επιλογές, και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι.

Υπαρχει και η επιλογη της αυτοματης 4χρονης που εκει ξεφευγεις και απο την δυσκολια της αλλαγης ταχυτητων αλλα νομιζω οτι ολες αυτες οι δυσκολιες,η λαδιλα,ο χαρακτηριστικος ηχος,το στροφαρισμα του 2χρονου κινητηρα,ειναι αυτα που χαρακτηριζουν μια βεσπα.
Γιαυτο κατα την γνωμη μου οσοι εχουν εν ετει 2015 βεσπα για καθημερινο μεσο μετακινησης μεσαιων και μεγαλων αποστασεων ειναι ηρωες.
Λογω των δυσκολιων που εχουν σε σχεση με τα συγχρονα σκουτερ.Οταν τις καβαλας ομως,νιωθεις αυτη την μαγεια μιας αλλης εποχης.
Για μενα αυτη ειναι η ουσια.

Σαν την ορίτζιναλ vespάρα δεν έχει! Ακόμα και η Lml μου με μαγεύει σε κάθε κλακ κλακ που κάνω για να αλλάξω ταχύτητα (και είναι και το καθημερινό μου μέσο μετακίνησης, 300 χλμ τη βδομάδα για δουλειά). Κάθε φορά που ακούω το κλασικό "δεν ήθελες αυτόματη να είσαι πιο άνετα;", σκέφτομαι ποσα χάνουν αυτοί που δεν έχουν το "μικρόβιο"...

Ετσι ειναι.Οσο για το ατυχημα σου,δεν ηξερα τιποτα.Καλη σου δυναμη,γερος να σαι και ολα φτιαχνονται.

Ευχαριστώ Πάνο. Ευτυχώς δεν ήταν τίποτα, πήγαινα υπερβολικά αργά (λόγω βροχής) αλλά τσίμπησα το μπροστινό πάνω στη στροφή και έφυγε. Εγώ είμαι περδίκι (να 'ναι καλά το μπουφάν). Η Emily μόνο γρατζουνιές στα αριστερά.

Ολα καλα δηλαδη!Μπραβο!Τα σιδερα φτιαχνονται!

Μόλις επέστρεψα από μια υπέροχη δικάβαλη βόλτα στην Αθήνα, πιάνοντας Χολαργό-Αμπελόκηπους-Κιφησίας/Συγγρού-Παραλιακή-Φάληρο-Υμηττός-Παγκράτι και πίσω Χολαργό. Εξαιρετική η Emily, ιδιαίτερα άνετα στο δικάβαλο, με ταχύτητες 80-90 με πολύ ευκολία. Στα δε στενάκια του Υμηττού, πηγαίνοντας με 40-50 απολάυσαμε στο έπακρο αυτό το χαρακτηριστικό γουργουρητό της. Κυριακή λοιπόν σημαίνει ένα πράγμα: υπέροχες, δικάβαλες Vespοβόλτες με το αμόρε!!!

Αυτα αξιζουν στην ζωη Αλεξ!

Τελικα ουτε το κρυο μας σταματα!Η LML συνεχιζει απτοητη και απολαμβανει τον Μακεδονικο ουρανο!Προβληματα για την ωρα..ΜΗΔΕΝ!

Αυτό ξαναπέστο! Φτάσαμε κι εμείς τα 2,000 χλμ, και μέχρι τώρα όλα κομπλέ, εκτός απ'τα φλας που έχει φύγει ένα καλώδιο. Ο κινητήρας πάντως είναι πραγματικό διαμάντι, δεν τον χορταίνω! Εξαιρετική λειτουργία, και εκπληκτική επιτάχυνση με 4η και φουλ γκάζι.