Καλώς ήρθατε στη Vespophrenia, βλέπετε το forum μας σαν επισκέπτης!
Αν είστε κι εσείς αρρωστημένοι με τη vespa, τη lambretta και το κλασικό σκούτερ γενικότερα, εγγραφείτε στο forum για να μπορέσετε να δημοσιεύσετε νέο μήνυμα ή για να δείτε τα συνημμένα αρχεία, να λύσετε τις απορίες σας, να βοήθησετε άλλους να λύσουν τις απορίες τους και να συζητήσετε γι αυτό που εμείς απλά λέμε Vespophrenia!
H εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και απολύτως δωρεάν! Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας ή με την πρόσβασή σας στο forum, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας μέσω της φόρμας επικοινωνίας στο μενού "Επικοινωνία". Σιγουρευτείτε ότι το email επικοινωνίας που συμπληρώνετε, είναι έγκυρο, έτσι ώστε να μπορέσει να ολοκληρωθεί η εγγραφή σας. Cheers!
Απο εδώ, από τη σελίδα των παιδιών στο fb αλλά και από το blog τους μπορούμε να ενημερωνόμαστε σχετικά με το ταξίδι!
Οπως υποσχέθηκα στον Στέργιο θα προωθώ και θα αναμεταδίδω τις ανταποκρίσεις τους στο φορουμ και οπου αλλου μπορώ προκειμένου να μην είναι αναγκασμένοι να τις βάζουν αυτοί λόγω των τεχνικών περιορισμών που αντιμετωπίζουν ως ταξιδευτές!
Ακόμα δεν έχω καταλάβει τι συμβαίνει. Ξεκινάω για ένα ταξίδι που όμοιό του δεν έχω ξαναζήσει ή φεύγω για τριήμερο στη Χαλκιδική; Γιατί κάπως έτσι νιώθω! Έλεγα θυμάμαι στο Θάνο και σε φίλους, πως το τελευταίο βράδυ πριν την αναχώρησή μας σίγουρα δεν θα κλείσω μάτι απ’το άγχος. Όχι μόνο το έκλεισα, αλλά έστησα και τους φίλους για κανένα μισάωρο κάτω απ’το σπίτι, να περιμένουν να με χαιρετίσουν! Ούτε άγχη, ούτε τίποτα. Μάλλον ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω πως τ’όνειρο παίρνει σιγά-σιγά σάρκα και οστά! Είχα πει θα ξεκινούσα νωρίς το πρωί, αλλά μ’αυτά και με τ’άλλα η ώρα έχει πάει 11:13. Είναι η ώρα που με βρίσκει φορτωμένο επάνω στη βέσπα κάπου στα στενά της Ηλιούπολης να προσπαθώ να βρω διέξοδο για την Εγνατία οδό. Έχω πρώτα χαιρετίσει φίλους, αδερφό και γονείς, κι έχω πάρει μαζί μου μόνο τα απαραίτητα:
Μέσω Εγνατίας οδού και πληρώνοντας δυστυχώς κανονικά στους 4 σταθμούς διοδίων έφτασα στην Ηγουμενίτσα λίγο πριν τις 17:00. Ήταν τα πιο εύκολα και ξεκούραστα χιλιόμετρα που έκανα εδώ και πάρα πολύ καιρό! Όση ώρα οδηγούσα, πάντα κάτι σκεφτόμουν. Μπορεί το σώμα να ταξίδευε με 70 χιλιόμετρα την ώρα, το μυαλό πετούσε! Λίγο μετά τα Ιωάννινα συνάντησα πάνω στον δρόμο και τον Θάνο με τα φιλαράκια του. Μετά απ’το γέλιο της αρκούδας που έριξαν βλέποντάς με μπλεγμένο στα καλώδια απ’τις κάμερες και τα λοιπά ψιψιψώνια και μετά την ανταλλαγή των πρώτων εντυπώσεων που είχαμε απ’τα μηχανάκια μας, πήραμε το δρόμο για το λιμάνι. Το πλοίο έφευγε στις 00:00, οπότε είχαμε αρκετό χρόνο για να κάνουμε μια επίσκεψη στον ταβερνοχώρο και στο κέντρο της Ηγουμενίτσας, πράγμα που δεν παραλείψαμε να κάνουμε. Αυτή τη στιγμή είμαστε κουκουλωμένοι κάτω απ’τα sleeping bags στο καφέ του πλοίου κι έτοιμοι να παραδοθούμε.
Πληροφορίες ημέρας:
- Πολλά διόδια καρντιά μου
- Η κατανάλωση της px ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική (4lt/100km)
- Ο υπάλληλος του καφέ μας ξενέρωσε άσχημα. Αφού στρωθήκαμε κι ετοιμαστήκαμε για ύπνο όπως κι όλοι οι υπόλοιποι, μας σήκωσε λέγοντας πως απαγορεύεται! Ύπνο στα όρθια για σήμερα…
- Χιλιόμετρα ημέρας 350 – συνολικά 350
Στέργιος Γκόγκος
Ε, το λοιπόν, ό,τι και να είναι τ’ άστρα, εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω...
Γέρον Βεσπίσιος ο Λαμπρεττοφόρος
Ευλόγησον!
Οι ακόλουθοι χρήστες έκαναν "Like": Mavro.Skyli, Vasilis, panos, mikeK, tomi